
ریختهگری ماسهای (به انگلیسی: Sand Casting) روشی در ریختهگری فلزات است که در آن از ماسه برای ساخت قالب استفاده میشود. قطعات ریختهگری ماسهای در کارخانجات مخصوصی تولید میشوند که به آن کارخانه ذوب میگویند. بیش از ۶۰٪ تمام قطعات ریختگی توسط فرایند ریختهگری ماسهای ساخته میشوند.
قالبهای ساخته شده از ماسه نسبتاً ارزان بوده، و حتی تحمل دمای بالای ریختهگری فولاد را نیز دارند. به جز ماسه از ماده چسبنده مناسبی نیز استفاده میشود که معمولاً خاک رس است. این مخلوط معمولاً توسط آب و گاه با ماده دیگری مرطوب میشود تا چسبندگی مورد نیاز برای ساخت قالب ایجاد گردد. این قالبها معمولاً توسط فریمها یا چهارچوبهایی حفاظت میشوند که به آن «فلاسک» میگویند.
پس از اینکه قالبگیری انجام شد و ماهیچهها در جای خود گذاشته شدند، دو نیمه قالب با هم جفت شده و وزنهگذاری میشوند. طراحی تغذیهها برای تأمین فلز مذاب لازم، هنگام انجماد قطعهٔ ریختگی نیز از اهمیت برخوردار است. حوضچه بارریزی نیز به عنوان یک تغذیه عمل میکند. پس از انجماد قطعه ریختگی لرزانده شده و از قالب بیرون آورده میشود و ماسه لایههای اکسیدی که به قطعهٔ ریختگی چسبیدهاند، با ارتعاش یا با سندبلاست کردن از آن جدا میشوند. قطعات ریختگی آهنی با پاشیدن ساچمه فولادی یا ماسه سنگ تمیز میشوند. قطعات ریختگی را میتوان با روش الکتروشیمیایی یا اسیدشویی یا مواد شیمیایی تمیز کاری کرد.
تقریباً تمام فلزات موجود در بازار را میتوان ریختهگری ماسهای کرد. دقت ابعادی به خوبی دیگر ریختهگریها نیست ولی اشکال پیچیده را با آن میتوان ریختهگری کرد. ریختهگری ماسهای برای تولیدهای کم، اقتصادی است و هزینهٔ تجهیزات آن اغلب پایین است.